"Wij hadden al een enorm lieve beagle pup die
ondertussen al 9 maanden is.
Zoals misschien sommige zullen weten zijn beagles
niet echt de honden die graag alleen zijn en wij
hadden niet altijd de tijd om met hem te spelen als
hij dat wilde. Dus hebben ik en mijn vriend samen
besloten om te gaan kijken voor een hond erbij.
We wilde heel graag een hond adopteren want
een puppy erbij zou gewoon weg te gek worden.
Na een aantal mensen gesproken te hebben
kwamen we op een super lieve hond en zijn we
daar naartoe gegaan. Helaas klikte het niet samen
met onze Beer en we hebben van te voren gezegd

dat als het niet met Beer en die andere hond klikt dan wordt het niets. En helaas was dat zo. We
hebben toen tegen elkaar gezegd dat we misschien toch moesten wachten aangezien onze Beer nog
vrij jong is. Maar toen kwam ik op facebook een enorme mooie husky tegen en ik wist dat mijn vriend
ontzettend gek van husky’s is. Dus ik contact gelegd met het opvang gezin aangezien Shaba niet goed
met kleine honden kan en wij wel een beagle pup hadden. Na veel gecommuniceerd te hebben en
het toch allemaal wilde proberen zijn we naar Belgie gereden. Die dag hebben we ruim 8 uur in de
auto gezeten dus we hoopten allemaal dat het zou klikken tussen Beer en Shaba. Na die 350 km heen
te hebben gereden waren wij er eindelijk! Beer was helemaal hieperdepieper omdat hij zolang in de
auto had gezeten. Beer heeft eerst even een paar rondjes gelopen en daarna kwam Shaba erbij. Eerst
even rustig kennis maken aan de band. Shaba probeerde een aantal keer op Beer te rijden maar Beer
snauwde hem wel af. Gelukkig heeft Beer genoeg ballen en laat hij zich niet zomaar kleineren. Dat
ging gelukkig heel goed! Daarna gehoopt op het beste en ze allebei laten rondrennen. Wat deden ze
het goed! De eerste paar rondjes achter elkaar aanvangen. Maar vervolgens allebei zelf rustig
snuffelen. Dit was een match! Dat wisten we allebei.

Hup de auto in om terug naar Nederland te gaan! Ze waren het er niet bepaald mee eens dat ze
samen in onze kleine auto moesten dus snauwde ze elkaar even af. Allebei aangepakt en gezegd dat
ze geen ruzie moesten maken, en al helemaal niet in de auto. Gelukkig is de reis goed verlopen
verder! Eenmaal thuis eerst even een plasronde gedaan. Daarna naar binnen, even rustig snuffelen.
Beer heeft hem het hele huis laten zien en gelijk laten zien dat hij op bed mag springen. Gelukkig
springt Shaba niet zomaar op bed of op de bank.

Wat waren de eerste dagen twijfelachtig. Het ene moment was het fantastische en deden ze allebei
zo goed hun best. Maar het volgende moment waren ze ruzie aan het maken. Het grootste down
moment was dat als wij Beer corrigeerde Shaba hem ook corrigeerde dus dat was minder. En we
wisten dat Shaba wel een aantal leerpunten hadden. Hij trok bijvoorbeeld ontzettend aan de lijn,
bang voor vuur en vuurwerk, ‘moordlustig’ naar katten en kleine dieren in het algemeen, heeft hij
vroeger een hondje doodgebeten en een baby uit de box getrokken.

Nu zijn we twee weken verder en wat zijn we trots op Shaba en Beer! Shaba trekt bijna niet meer aan
de band en kan ik (of mijn vriend) Beer en Shaba tegelijk uitlaten als dit nodig is. Voor de zekerheid
hebben wij onze ratten naar boven gedaan aangezien Shaba tegen de kooi aan springt. Dit gaat
tevens ook steeds beter, hij kijkt er wel belangstellend naar maar springt hij eigenlijk bijna niet meer
tegen de kooi aan. Vorig weekend heeft hij kennis gemaakt met mijn achterneefjes (3 jaar en bijna 1
jaar oud). We hebben hem voor de zekerheid wel de riem omgedaan zodat wij hem konden
corrigeren aangezien wij niet wisten hoe hij erop zou reageren. Gelukkig ging dit prima! Hij reageerde
wel op het geluid als iemand begon te huilen maar verder heeft hij lekker op zijn zij geslapen.

Wij zijn absoluut trots op Shaba en hoe hij groeit in het leerproces. Uiteraard zijn we ook mega trots
op Beer dat hij zomaar prima akkoord gaat dat er een andere hond in zijn huis woont. Misschien
scheelt het ook wel weer dat Beer de baas is. Ja zie je het al voor je? Een beagle pup van 9 maanden
de baas over een Siberische husky van 6 jaar! Wij ook niet maar het is toch echt zo!
Een hond adopteren is niet iets wat voor ieder weggelegd is! Als een gemiddeld persoon de eerste
dagen onze situatie hadden meegemaakt hadden ze de hond allang terug gebracht. Het kost een
hoop liefde, aandacht en vaak leermomenten. Informeer altijd naar de redden waarom de hond ter
adoptie wordt geplaatst! Het kan zijn dat iemand gewoon weg niet meer voor zijn hond kan zorgen in
verband met financiën, deze honden zijn vaak makkelijker op te nemen in je gezin. Maar als je zoals
onze situatie een hond adopteert die gewoon weg ‘problemen’ heeft moet je wel verstand hebben
en een hoop liefde. En nooit opgeven! Wij hebben een nieuwe vriendelijke knuffelbeer erbij en
willen hem voor geen goud kwijt."

Pootjes van Beer en Shaba
(en de baasjes)

Door: Daniëlla